List otwarty polskich naukowców

List otwarty

Apel
Przeciwko ratyfikacji Konwencji o zwalczaniu i zapobieganiu przemocy wobec kobiet i przemocy domowej

W imieniu środowisk i osób zaangażowanych w obronę wolności obywatelskich i praw człowieka sprzeciwiamy się wprowadzeniu kolejnej regulacji prawnej sprzecznej z zasadą domniemania niewinności i prawem do obrony, oraz do ochrony danych osobowych, jak również, by środki z budżetu państwa były przeznaczane na kolejne eksperymentalne programy i działania pseudo-pomocowe.

Uważamy, że przed ratyfikacją Konwencji powinno się poddać ocenie obowiązującą Ustawę o przeciwdziałaniu przemocy w rodzinie, poddać ją weryfikacji, przyjrzeć się efektom. Ustawa ta bowiem w założeniach arbitralnie segreguje obywateli na domniemanych sprawców-mężczyzn i ofiary przemocy-kobiety, doprowadzając do wzrostu napięć i antagonizmów społecznych poprzez budowanie wzajemnej nieufności między kobietami i mężczyznami a także eskalowania konfliktów rodzinnych.

Wraz z wprowadzeniem Ustawy o przeciwdziałaniu przemocy w rodzinie zaczął narastać m.in. problem fałszywych oskarżeń o przemoc i molestowanie seksualne ojców domagających się kontaktów z dziećmi, po rozpadzie związku. Ratyfikowanie Konwencji zawierającej m.in. przepis art. 31 może przyczynić się do pogłębiania tych niepokojących zjawisk. W szczególności, gdy brak jest jednoznacznych definicji prawnych przemocy psychicznej (art. 33 Konwencji) i ekonomicznej.

Uznaniowy charakter tych form przemocy zamazuje obraz rzeczywistości dotyczącej relacji międzyludzkich i zmusza organy ścigania do podjęcia interwencji w przypadku fałszywych doniesień o popełnieniu przestępstwa. Uprzywilejowane traktowanie jednej płci przez organy państwa w sytuacji konfliktów partnerskich i konfliktów w rodzinie jest sprzeniewierzeniem się zasadzie równego traktowania obywateli i dyskryminacji ze względu na płeć.

Wyrażenie zgody na ratyfikację tej Konwencji mogłoby doprowadzić do wejścia w życie aktu normatywnego sprzecznego z art. 32 i 33 Konstytucji. Skutek ten byłby poszerzony poprzez dalsze dostosowywanie ustawodawstwa zwykłego do przepisów konwencyjnych. Należy pamiętać, że Konstytucja jest najwyższym prawem Rzeczypospolitej- lex superior, z którym muszą być zgodne ratyfikowane przez Polskę umowy międzynarodowe. Odstępstwa od zasady równego traktowania przez prawo w sytuacjach analogicznych jest dopuszczalne jedynie wyjątkowo, po spełnieniu przesłanek proporcjonalności i relewantności oraz związku z innymi wartościami konstytucyjnymi (Orzeczenie Trybunału Konstytucyjnego z dnia 3 września 1996 r., sygn. K 10/96). Także wyrok Trybunału Konstytucyjnego z dnia 6 lipca 1999 r., sygn. P 8/98, wydany już pod rządami obowiązującej Konstytucji, uznawał za niedopuszczalne dyskryminowanie ojców w stosunku do analogicznej sytuacji matek.

Z powyższych względów należy przed wyrażeniem zgody na ratyfikację wystąpić o uprzednią kontrolę konstytucyjności tej Konwencji. Takie postępowanie posłów będzie zgodne z zasadą legalizmu określoną w art 7 Konstytucji, którzy powinni stać na straży konstytucyjności stanowionego przez siebie prawa. Należy w tym miejscu podkreślić, że zgodnie z jej art 8 ust 2 Konstytucja znajduje zasadniczo bezpośrednie zastosowanie, co powinno być respektowane, także w procesie legislacyjnym.

Sami zwolennicy ratyfikacji, w apelu skierowanym do posłów RP, wskazują na uzasadnioną wątpliwość dotyczącą już wprowadzonych w Polsce rozwiązań prawnych a w szczególności "ustawy o przeciwdziałaniu przemocy w rodzinie". W 2013 r. zostało zgłoszonych 87000 rzekomych ofiar przemocy domowej której miało dopuścić się 61000 sprawców, najczęściej mężczyzn. Przy uwzględnieniu 11890 osób skazanych należy zadać sobie pytanie ile z pozostałych 49000 osób (80% przypadków) zostało fałszywie pomówionych o stosowanie przemocy? Jak takie pomówienie wpłynęło na ich życie? A ile osób z 11890 zostało skazanych jedynie na podstawie oskarżeń rzekomych ofiar, wzmocnionych opiniami organizacji pomocowych? Taka praktyka stosowania prawa naraża Skarb Państwa na roszczenia odszkodowawcze za niesłuszne skazanie i tymczasowe aresztowanie, co nie jest bez znaczenia w obecnej sytuacji budżetowej. Również tą okoliczność należy uwzględnić w procesie ratyfikacyjnym Konwencji.

Kierując się interesem społecznym, zwracamy się do Posłanek i Posłów na Sejm Rzeczypospolitej Polskiej by nie głosowali za wyrażeniem zgody na ratyfikację Konwencji przez Prezydenta, do czasu zbadania przez Trybunał Konstytucyjny jej konstytucyjności i przeprowadzenia badań nad potencjalnymi skutkami Konwencji, i jej wpływu na funkcjonowanie rodziny w polskim społeczeństwie, nie ulegali szerzonej w mediach histerycznej demagogii wpływowych grup nacisku, i nie tworzyli narzędzi prawnych do dyskryminowania ludzi, niszczenia relacji, rozbijania rodzin.

Warszawa, grudzień 2014r.

Stowarzyszenie "Stop Manipulacji"